Nie muszę się tłumaczyć, nikomu...
Nie lubię księżniczek, udawanego mroku, nie lubię prostaków, nie lubię zawiści, nie lubie gadulstwa, nie lubie nieszczerości, szarości, nie lubie szczypawek, pijawek, nie lubię bezczynności, bezpodstawnej złości, nie lubię plotkarstwa, długich języków, nie lubię radykałów, religijnych fanatyków.
Lubię porządek choć go nigdy nie miałem, lubie słońce choć nie mam wpływu na chmury na niebie, lubie świeże powietrze i zieleń choć siedzę w betonie i stali, lubię ciepło dotyku i piękne spojrzenie, choć gapię się teraz w monitor, lubię dobry seks a raczej kochanie, choć bez uczuć i tak jest lipa, lubię góry choć nie mam ich tutaj, lubię egzotyczne ciepłe noce, choć żadnej nie doświadczyłem, lubię ocean, którego nigdy nie widziałem, kocham nocne gwieździste niebo, choć dotknąć gwiazd odległych nie mogę.
A kiedyś, nie lubiłem nawet swojego drugiego imienia...
Są takie chwile, które pachną jak daktyle...
Pozowała: Kochana M. :*
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz