Były chwile, gdy myślełem, a raczej bałem się, że rozstanę się z obrazami fotograficznymi na dobre. Ten natłok form i wyrazów, śmieci i perełek, spowodował w moich oczach przesyt. Nie mogłem oglądać już żadnych zdjęć.... Brak spokoju wewnętrznego również się do tego przyłożył.
Gdy zdasz sobie sprawę ze szczęścia jakiego jesteś częścią, gdy zauważasz piękno wokół siebie, gdy przystajesz podczas spaceru abu podziwiać drzewo, którego urok schowany jest przed przelotnymi spojrzeniami, gdy patrzysz na ludzi z sercem, dostrzegając ich wewnętrzne piękno i dobro, gdy masz przyjaciół, z których towarzystwie czujesz sie szczęścliwie i bezpiecznie, TO MASZ JUŻ WSZYSTKO.
Mam i ja....
Portret powyższy dedykuję mojej Ukochanej...
